Vertiv opublikował raport specjalny „Edge Archetypes 2.0 – Deployment-Ready Edge Infrastructure Models”, w którym zaprezentował cztery wzorcowe modele wdrażania infrastruktury brzegowej. Stanowią one filar dla projektantów tego typu rozwiązań i umożliwiają osiągnięcie znacznych oszczędności, jak też przyspieszenie prac implementacyjnych.
Sieci 5G mogą być nawet pięciokrotnie szybsze niż 4G i zapewnić stukrotny wzrost wydajności ruchu. Tak znaczny postęp wymaga fundamentalnych zmian w infrastrukturze telekomunikacyjnej. Dlatego operatorzy obecnie wdrażają w swoich sieciach duże ilości zasobów do przetwarzania danych ich brzegu (edge), aby operacja ta odbywała się jak najbliższej źródła danych – bez konieczności przesyłania ich na duże odległości, co ze względu na pojawiające się opóźnienia zawsze ma negatywny wpływ na wydajność.
Tempo wdrożeń infrastruktury brzegowej odzwierciedla znaczenie, jakie ma ona dla branży telekomunikacyjnej. Szacunkowo, globalnie dochody z 5G w 2021 r. miały wzrosnąć o około 39%, do 19,1 mld USD[1] i prognozuje się, że do 2035 r. 5G wygeneruje łączny przychód na poziomie 12,3 bln USD[2]. Na same inwestycje i działania badawczo-rozwojowe związane z 5G (w tym dużą część na przetwarzanie na brzegu sieci) branża telekomunikacyjna przeznacza rocznie 265 mld USD[3].
Istnieje zatem pilna potrzeba rozwoju tej infrastruktury, ale szybkie i ekonomiczne wdrażanie nowych środowisk brzegowego przetwarzania danych napotyka na poważne problemy. Operatorzy potrzebują setek, a w niektórych przypadkach tysięcy nowych, różnorodnych obiektów działających na brzegu sieci, aby w pełni wykorzystać potencjał 5G. Warunki geograficzne, klimatyczne, zapotrzebowanie na moc obliczeniową do przetwarzania danych i energię elektryczną, a także niezliczone przepisy i lokalne wytyczne stawiają konkretne wyzwania architektoniczne i inżynieryjne. Operatorzy miewają wrażenie, że przy każdym wdrażaniu infrastruktury brzegowej wymyślają koło na nowo.
To właśnie ten problem stara się rozwiązać Vertiv prezentując zestaw wzorcowych modeli tworzenia infrastruktury brzegowej, co może przełożyć się na jej standaryzację i usprawnienie wdrażania w różnych lokalizacjach, także w przypadku sieci 5G. Modele te zostały wypracowane na bazie zdobytego przez inżynierów Vertiv doświadczenia przy różnego typu projektach. Uzupełniono je o opinie praktyków z różnych branż, w tym operatorów telekomunikacyjnych, dzięki czemu zdefiniowano cztery różne modele infrastruktury brzegowej. Są to: urządzenia brzegowe (Device Edge), infrastruktura brzegowa w skali mikro (Micro Edge), rozproszone brzegowe centra danych (Distributed Edge Data Center) i regionalne brzegowe centra danych (Regional Edge Data Center).
Znaczące ułatwienia dla operatorów telekomunikacyjnych
Branża telekomunikacyjna jest inna niż wszystkie, ponieważ jest zarówno klientem usług przetwarzania brzegowego, jak i twórcą infrastruktury brzegowej. Jako klienci, operatorzy telekomunikacyjni do obsługi swoich wewnętrznych funkcji sieciowych korzystają z obiektów w skali mikro lub rozproszonych brzegowych centrów danych. Jako dostawcy zaś inwestują w rozproszone brzegowe centra danych i oferują te zasoby swoim klientom w modelu kolokacyjnym, w ramach partnerstwa w chmurze publicznej oraz w postaci infrastruktury jako usługi (IaaS).
Ponadto, operatorzy telekomunikacyjni korzystają z innych usług chmurowych, aby zaspokoić swoje potrzeby w zakresie standaryzacji infrastruktury i sprzętu. Operatorzy wież komórkowych i dostawcy usług kolokacyjnych również odgrywają tu ważną rolę, ponieważ współpracują z operatorami telekomunikacyjnymi i zarazem pracują jako ich partnerzy oraz potencjalni dostawcy. Jest to złożone, ciągle rozwijające się środowisko. Wielu potencjalnych partnerów wykorzystuje również regionalne brzegowe centra danych w swoich sieciach.
Firmy telekomunikacyjne mogą korzystać z tych modeli, aby uzyskać przewagę nad innymi podmiotami wdrażającymi rozwiązania brzegowe. W ten sposób mogą wcześniej przygotować ogólne założenia projektowe i architektoniczne, a niezbędne modyfikacje wprowadzać szybko i równolegle z innymi zadaniami. Zamiast tysiąca unikalnych projektów, mogą wybrać jeden lub dwa modele infrastruktury brzegowej, dzięki czemu zamawianie rozwiązań do jej budowy i wdrażanie będzie przebiegało sprawniej, a przyszła obsługa stanie się prostsza i spójna we wszystkich lokalizacjach.
Modele te są przydatne w różnych branżach, ale w oczywisty sposób rozwiązują niektóre z głównych przeszkód, na jakie napotykają operatorzy telekomunikacyjni przy wdrażaniu sieci 5G, takich jak nieznajomość systemów IT, powolne planowanie i wdrażanie oraz wysokie koszty modyfikacji. Umożliwiają one standaryzację dostosowaną do indywidualnych potrzeb, na którą czekali operatorzy telekomunikacyjni. Stanowią też bardzo znaczący postęp w dziedzinie obliczeń brzegowych od początku tej rewolucji.
[1] https://www.gartner.com/en/newsroom/press-releases/2021-08-04-gartner-forecasts-worldwide-5g-network-infrastrucutre-revenue-to-grow-39pc-in-2021
[2] https://cdn.ihs.com/www/pdf/IHS-Technology-5G-Economic-Impact-Study.pdf